Het Ardennenoffensief

Periode: 16 December 1944 – 25 januari 1945

Citaat: Nuts! – Antwoord van generaal Anthony McAuliffe – commandant van de Amerikaanse troepen in Bastogne - op de vraag van de Duiters of hij zich wilde overgeven.

Generaal Matthew B. Ridgway, 101 Airborne Division: That whole Ardennes fight was a battle for road junctions, because in that wooded country in deep snows, armies do not move off roads.

Betrokken: Generaal-majoor Maurice Rose neemt als bevelhebber van 3 Armored Division deel aan het Ardennenoffensief.

Red Cross ‘girl’ Dorothy Jane Burdge kan nog net aan de omsingeling van Bastogne ontkomen.

Soldier Robert Watts maakt de omsingeling van Bastogne zelf mee.

Begin december bonsden de geallieerde legers op de deur van Duitsland en was het nog slechts een kwestie van tijd voordat ze ergens de Siegfridlinie zouden oversteken. In een laatste wanhopige poging een Wunder im Westen te forceren gaf Hitler bevel tot Operatie Wacht am Rhein. Doel van dit offensief was om dwars door de Ardennen heen een corridor richting Antwerpen te bevechten, deze stad te heroveren en zo de geallieerde legers in Frankrijk en Nederland van elkaar te scheiden.

De aanval startte op 16 december 1944 en verraste de geallieerde legerleiding volledig. Niemand had verwacht – net zoals in 1940 – dat de Duitsers een grootschalige aanval in de moeilijk begaanbare Ardennen zouden uitvoeren. Om die reden was het aantal Amerikaanse soldaten in die regio niet heel hoog en bovendien waren het ook niet de beste troepen.

De Amerikanen werden – ondanks fel verzet – dan ook snel teruggedrongen en zo ontstond de uitstulping van het front die de slag haar Engelse naam heeft gegeven: the Battle of the Bulge (een bulge is een uitstulping’). Op het allerlaatste moment wisten de geallieerde bevelhebbers nog extra troepen naar Bastogne te sturen, voordat dit stadje volledig werd omsingeld. Bastogne was een belangrijk verkeersknooppunt en moest koste wat koste in geallieerde handen blijven.

In de eerste week van de aanval konden de Amerikanen weinig doen aan de Duitse opmars, maar na een week strijd - vlak voor de kerst - keerden de kansen. Na een paar weken verwoed vechten waren de Amerikanen weer terug op hun eerdere posities langs de Duitse grens en was het Ardennenoffensief over. Daarmee kwam een eind aan Hitler’s laatste grote offensief tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Het Ardennenoffensief zal voor altijd bekend blijven staan als een slag waarin de deelnemende soldaten ongelofelijke kou en ontberingen moesten doorstaan. In totaal sneuvelden naar schatting zo’n 77.000 Amerikaanse en 82.000 Duitse soldaten.