De aanvoer van lijken nam enorme proporties aan. Soms werden er op een dag meer dan 500 gesneuvelden aangeleverd op de begraafplaats. Aangezien de gravers van 3136 Quartermaster Service Company (3136 QSC) zulke hoeveelheden niet meer alleen aankonden werd de hulp ingeroepen van de lokale bevolking.
De lijken werden begraven in een lijkzak, zonder kist. Het was namelijk op dat moment al duidelijk dat ze in een later stadium weer zouden worden opgegraven voor de definitieve begraving. (In 1945 was de keuze nog niet gemaakt om van Margaten een definitieve begraafplaats te maken.) Van de twee identiteitsplaatjes – dog tags– die iedere soldaat had, werd er één meebegraven, terwijl het andere achterop het kruis (of de davidster) werd gespijkerd.
In januari 1945 werd het Burger Comite Margraten USA Begraafplaats opgericht (sinds 2002: Stichting Adoptie Graven Amerikaanse Begraafplaats Margraten ), dat geld inzamelde voor bloemen en missen en het initiatief nam voor de adoptie van de graven. Op Memorial Day 1945 - 30 mei, 3 weken na Victory in Europe Day – bracht commandant William Hood Simpson van het Negende Leger een bezoek aan de begraafplaats en sprak zijn waardering uit voor het verrichte werk.
Op 1 juli 1945 werd 611 Graves Registration Company (611 GRC) onder leiding van kapitein Joseph Shomon vervangen door 603 GRC.
Video:
Memorial Day 1945
De begraafplaats in 1945
Boek:
‘Van boerenakker tot soldatenakker’ vertelt het verhaal van de soldaten en lokale bewoners van Margraten die de aanleg van de begraafplaats zelf hebben meegemaakt.
Meer informatie.
In ‘Kruizen in de wind’ heeft kapitein Joseph Shomon zijn herinneringen aan de aanleg van de begraafplaats op schrift gesteld.
Meer informatie.
De begraafplaats in 1945
Bron: US National Archives and Records Administration
Een Nederlandse vrouw legt bloemen bij het graf van een Amerikaanse soldaat op Memorial Day 1945
Bron: -