FLAK

Het Duitse luchtafweergeschut stond bij de Amerikaanse en Engelse vliegeniers algemeen bekend als FLAK, een afkorting van FLugzeugAbwehrKanone.

Het Duitse leger gebruikt verschillende kalibers FLAK, variërend van granaten van 20 mm (licht) tot 128 mm (zwaar). Langs de Nederlandse kust stond waarschijnlijk veel 20 mm Flakvierling 38. Dit was licht luchtafweergeschut. Het meeste luchtafweergeschut stond rond IJmuiden (Festung IJmuiden) en rond Hoek van Holland (Festung Hoek van Holland). Deze verdedigingsbolwerken waren onderdeel van de Atlantikwall.

Als meerdere schijnwerpers op een vliegtuig waren gericht, glinsterde het in de nachtelijke hemel en werd het een centraal doel voor luchtdoelgeschut.