De Siegfriedlinie & slag om het Hürtgenwald

Periode: 16 september 1944 – 9 februari 1945

Citaat: Generaal Dwight Eisenhower, begin november 1944: Gevechtseenheden hebben toestemming om hun dagelijkse verzoeken om aanvullende troepen te baseren op verwachte verliescijfers.

Archetypen: Generaal-majoor Maurice Rose neemt als bevelhebber van 3 Armored Division deel aan de Slag om het Hürtgenwald.

Infanteriesoldaat Leo Lichten arriveert op 9 november aan het front en sneuvelt al 11 dagen later tijdens de aanval op een Duitse bunker.

Tanksoldaat Arthur Whitbeck arriveert in de laatste dagen van 1944 aan het front en trekt met 784 Tank Batallion op 31 december Duitsland binnen.

Soldaat George Brouillette geniet in de eerste dagen van november 1944 van een welverdiende rust in het Rest Center van Rolduc (Kerkrade), maar sneuvelt niet veel later als hij in Duitsland op een mijn trapt.

Nadat operatie Market Garden was mislukt moesten de geallieerde legers hun weg naar Duitsland wel bevechten dwars door de Siegfriedlinie, die men in september 1944 dicht was genaderd. Deze 630 kilometer lange linie liep van Kleef – vlak bij Arnhem – in het noorden tot de Zwitserse grens in het zuiden. Ze had als doel de Duitse westgrens te verdedigen tegen indringers. De Siegfriedlinie – door de Duisters Westwall genoemd – was een combinatie van bunkers, geschutsopstellingen, fortificaties, mijnenvelden, loopgraven en betonnen versperringen: de drakentanden.

De geallieerde legerleiding besloot om een doorbraak te forceren tussen het veengebied in Noord-Limburg en de Ardennen en het Hürtgenwald in het zuiden. Vandaar konden ze dan doorstoten naar de Rijn. De aanvallen zouden zich met name richten op het veroveren van het Hürtgenwald en Aken. Het innemen van het Hürtgenwald was van belang om dat de geallieerden dan konden voorkomen dat de terugtrekkende Duitsers stuwdammen in het riviertje de Roer konden saboteren, waardoor het opmarsgebied onder water zou komen te staan. De inname van Aken – één van de grootste steden van Duitsland - zou vooral symbolisch van groot belang zijn.

De slag om het Hürtgenwald ging op 16 september van start, de aanval op Aken begon 2 oktober. Het Duitse garnizoen dat de stad verdedigde capituleerde op 21 oktober; de Amerikanen namen 120.00 krijgsgevangenen. De slag om het Hürtgenwald zou nog tot 9 februari duren, met een pauze tussen half december en eind januari toen alle ogen op het Ardennenoffensief waren gericht.

In de periode september ’44 – februari ’45 lag het front daarmee enkele maanden behoorlijk stil. Dat was ook gevolg van het feit dat de aanvoerlijnen van voorraden en materiaal inmiddels enorm lang waren. De frontsoldaten waren in augustus en september 1944 zo snel opgetrokken dat de bevoorradingstroepen het niet bij hielden.