Duitse bunkers

Bunkers bestaan in verschillende soorten en maten en met verschillende functie. De bunkers die de legerleiding liet aanleggen langs de Siegfriedlinie hadden als doel de geallieerde troepen te weerhouden verder Duitsland in te trekken.

Een bunker was een geducht verdedigingswerk: ze waren altijd strategisch geplaatst, zodat ze een goed schootsveld hadden waardoor het voor de geallieerde infanterie zeer lastig was ze rechtstreeks aan te vallen. Bovendien waren de Duitse soldaten in een bunker relatief veilig. Er was zwaar geschut nodig om een bunker op te blazen. Een paar soldaten in een Duitse bunker konden het grote aantallen geallieerde soldaten heel lastig maken.

In een doorsnee bunker waren verschillende ruimtes aanwezig: woonruimte, een wapenkamer, een munitiekamer en de ruimte waarin het verdedigingswapen stond opgesteld, doorgaans een mitrailleur en soms aangevuld met een anti-tank kanon.

Veel van Duitse bunkers werden al tijdens de oorlog opgeblazen, na de oorlog volgde de rest.